Bij hyperventilatie adem je te veel. Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen acute en chronische hyperventilatie.

Bij acute hyperventilatie is er sprake van een hyperventilatieaanval. De ademhaling versnelt en wordt ongecontroleerd. Het hart gaat harder en sneller kloppen. Men raakt in paniek en denkt vaak dat er iets ernstigs aan de hand is. Een aanval is soms gekoppeld aan een bepaalde (angst)situatie, maar kan ook op onwillekeurige momenten ontstaan. Na verloop van tijd eindigt een aanval vanzelf, daarna is men dikwijls erg moe.

 Chronische hyperventilatie komt eigenlijk vaker voor dan de acute, maar wordt meestal niet herkend. Men ademt eigenlijk de hele dag door iets te snel. Dit resulteert niet direct in duidelijke klachten, maar geeft constant vage klachten. Deze klachten zijn in eerste instantie niet altijd duidelijk te verklaren. Doordat de juiste diagnose vaak lang op zich laat wachten, hebben veel mensen al angsten ontwikkeld die de klachten extra gecompliceerd maken.

 Bij hyperventileren adem je dus te veel. Er komt daardoor te veel zuurstof in het bloed. Om te zorgen dat de verschillende organen niet te veel zuurstof krijgen zorgt het lichaam voor een sterke vaatvernauwing (hierdoor gaat de bloedvoorziening omlaag). Door deze vaatvernauwing kunnen er klachten als hoofdpijn, duizeligheid en concentratieproblemen ontstaan. Deze klachten zijn gelukkig onschadelijk en verdwijnen weer als de ademhaling normaliseert. Een tekort aan kooldioxide, waar men tot voor kort vanuit ging, blijkt lang niet altijd de oorzaak van de klachten te zijn.

Wat zijn de kenmerken en oorzaken?
Omdat de verschijnselen bij hyperventilatie zeer divers zijn volgt hier een lijst met klachten en symptomen die kunnen voorkomen bij hyperventilatie.